Introducing Max Schepens

Today we are proud to present to you, Max Schepens! Our second boy, brother to Aster!

To quote the official message:

50cm, 3310gr, 100% Max Schepens! Sinds 9u54, 6/11/12 en Gert, Viona en Aster zijn zeer blij!

The official baby card is still under embargo, but updates will follow as the embargo is lifted 🙂 What I can already tell you:

Zoon 3,310 kg 50,0cm
Max Schepens
06.11.2012
09u54 Jette

Vrijblijvend Geboortelijst paradisio-online.be ; tel 053 76 81 96. Of BE66 0356 1109 0543

Also, there is 1 image and a load of extra text on there. And 4 folds 🙂

We are very happy and proud parents. Also, tired. Off to bed!

Now that the cards have been sent, it’s time to fill in the blanks:

And for those that are having a hard time reading the small print..

Elk verhaal begint met een begin, en traditioneel en old-fashion als wij zijn, zo ook dat van ons. Ons verhaal begint acht jaar geleden bij de mannen van Ternat. Een vervaarlijke bende van *cut throats and ruffians* waar we, elk apart en na onze persoonlijke omzwervingen, bij aanbeland waren. Over het gezelschap geen slecht woord, behalve dan die die ze verdienen, en in tegendeel wel een boeket van lof voor de sfeer en drinks waar ze garant voor stonden. Enkele obscene bewegingen en oneerbare voorstellen later waren de introducties gebeurd en konden alle betrokkenen verder met hun leven. Wat niet voor iedereen even makkelijk bleek, maar zo gaat dat in het leven. De lokroep van de metropool Gent bleek al snel te sterk en na een reeks bezoeken aan de Gentse onderwereld besloten we toch hoog en droog op het 3e verdiep van de Nederkouter boven den West-Site snowboard winkel te gaan leven. Een beslissing die ons als verwoede snowboarders al heel veel geld in top snowboard gerief gekost heeft. Doch op dit moment nog niet. Als ervaren avonturiers in de Gentse wildernis hadden we al snel onze hot spots gevonden. Of dan toch vooral de Saunate als main hot spot. Waar we dan de meest uiteenlopende mensen in den puren tegen kwamen, zoals de uitbater van die andere Gentse hot spot, den Decadance. Waar we wel gingen dansen maar de alcohol beperkt bleef tot Vodka. Voor whisky daarentegen hadden we zo onze Glengarry. Liters White Russian dan weer op dat andere adres op de Nederkouter, afgewisseld met memorabele barbeques en de grote Sopranos finale! Weldadig gekruid met koffietjes in den Illy. Ouder worden zou geen groei zijn als we niet verder gingen en na verloop van tijd verruilden we de Pizza Hut voor den IT, het les geven voor opvoeden en de Nederkouter voor de Onafhankelijkheidslaan. (Niet de beste naam om te dicteren over de telefoon.) En de rust voor Rousje! Onze grote kat groeit op, de bovenburen blijken sympathiek; de nevenburen ook en de andere buren blijken hetzelfde ras katten te hebben. Het geluid van de Lambourgini van de buurman en de gidsen die naar ons gebouw staren herinneren er ons geregeld aan dat we toch in een luxueus stukje Gent resideren en wanneer we de TV voor een projector verruilen en een 2e kat kopen voelen we ons volledig ingeburgerd in het Miljoenenkwartier. Voor de hot times verhuizen we naar de Prachtige Aqua Azul en daar kan men ons regelmatig spotten. Viona loopt 13 kilometer, Gert verandert naar werk met bedrijfswagen en verdikt nog wat. Ondertussen is het al snel 14 November 2008 en staan we, nipt te laat, op het prachtige Gentse stadhuis om te trouwen. Gert zegt ” Ik heb de laatste tijd heel wat vreemde dingen mee gemaakt, maar gij zijt het mooiste van allemaal.” Viona bloost. De trouw zonder duur fruitsap alsjeblieft, we steken dat geld wel in de rest van de dag! Een wandeling, een brunch, een koffie, een lichte lunch (in t frietkot) en dan een feestje! Thuis, want wij feesten in stijl en waar gaat dat beter dan in ons prachtige appartement in een Gents beschermd stadsgezicht. En ze hebben het geweten! Stil staan is echter achteruit gaan en in een onverwachtse move verhuizen we naar Lede. We zijn zelf waarschijnlijk nog het verrast van allemaal en daarbij verruilen we ook Eva voor Grigio. De Leedse vloer blijkt te lelijk en de vroegere bureau hebben we nodig voor de projector dus als ware doe-het-zelfer laat Gert Viona en anderen vanalles doen aan het huis en wordt de benedenste leefruimte ineens veel groter. Groot genoeg voor een baby? Viona start met Keramiek en Gert werkt veel. Hij speelt sporadisch ook van oorlogje in den Highborn in Aalst. Het baby plan neemt al snel spectaculaire proporties aan en nog voor we t beseffen is Aster op weg. Viona zorgt voor een wisselende batterij aan kippen en samen werken we er aan om de Mechelse Koekoek in de buurt te verspreiden. Gert besluit dat een minimum aan conditie wel nodig is en start met fitness. En daarna met Boulderen. En met serieus vermageren. Viona stopt met kleien en ontdekt het stikken en Amigurumi. Of dan toch het haken, wat heel wat textiel op levert. We besluiten film te kijken op zaterdagen en rapen daarvoor een zootje ongeregeld samen dat met allerhande gebakken den BMI verder over de obesitas lijn drijft. Ofschoon de gebakken dan vooral van de virtuoze hand van enkele van de aanwezigen komen. Maanden tikken voorbij, en dan komt Aster. En hier vervaagt het narratief zoals alleen de geboorte van een nieuw kind dat kan. Ik herinner me vaag meer sport, enkele loop prestaties, Verjaardagen, Feestjes, kleine en grote verhuispartijen, kaka, sneeuw, verdriet, huisdieren, meer films, Snowboarden, Sauna en assorti blote vrienden, nieuwe hardware, rommel opruimen uit het huis, speelgoed binnen ruimen, meer kippen, en ik ga er van uit dat ik nog enorm wat vergeet. Zoals alleen het leven van jonge ouders dat kan. Niet iedereen haalde deze eindstreep. Maar dat mag het geluk dat Aster, Viona en Gert voelen niet in de weg staan bij het ontdekken van de nieuwste telg van de familie Schepens, Max!